ม. 1 : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 124 / 480

126 ต า ม ร อ ย พ ร ะ ม ง ค ล เ ท พ มุ นี ไปสู่นิพพาน ซึ่งยากจะหาใครมาสั่งสอนชี้หนทางได้อย่างท่าน ตามรอยฯ ได้คลี่แผนผังทางไปนิพพานให้เห็นกันอย่างชัดๆ ว่าทางสายกลางเริ่ม จากกลางกายที่ศูนย์กลางกาย เข้าถ

ข้อความนี้พูดถึงการเดินตามรอยหลวงพ่อวัดปากน้ำที่สอนให้เห็นเส้นทางสู่นิพพานอย่างชัดเจน โดยเริ่มจากกลางกายเพื่อเข้าใจธรรมะที่นำไปสู่การหลุดพ้นและการแสดงให้เห็นถึงความสำคัญของการศึกษาธรรมะลึกซึ้ง จากตอนน

จิญจมาณวิกา ต า ม ร อ ย พ ร ะ ม ง ค ล เ ท พ ม นี 127 .. อาฬวกยักษ์ ผู้ตั้งใจทำร้ายพระสัมมาสัมพุทธเจ้า แต่ก็ถูกพระองค์ปราบจนยอม แพ้ ก็ไม่เรียกว่ามาร แต่ระบุว่าเป็นยักษ์ชื่อ อาฬวกยักษ์ มีพระสูตรหลายสิบส

เนื้อหาเกี่ยวกับมารในพระไตรปิฎก โดยเฉพาะอย่างยิ่งมารสัมพันธ์กับพระสัมมาสัมพุทธเจ้าและพระสาวก มีการกล่าวถึงมารหลายเรื่องโดยเฉพาะในมารสังยุต ที่กล่าวถึงมาร 23 เรื่องที่เกี่ยวกับพระสัมมาสัมพุทธเจ้าและพระ

ต า ม ร อ ย พ ร ะ ม ง ค ล เ ท พ ม นี 129 มารกับพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เรามาศึกษากันต่อถึงการกระทำของมาร ที่มีต่อพระสัมมาสัมพุทธเจ้าบ้าง เรื่องราว ของมารที่มาปรากฏในเวลาก่อนที่สิทธัตถะราชกุมาร จะได้ตรัสรู

เนื้อหาเกี่ยวกับการกระทำของมารที่พยายามหยุดยั้งพระสิทธัตถะราชกุมารไม่ให้เสด็จออกจากพระราชวังในขณะที่กำลังมุ่งหาความหลุดพ้น โดยมารได้เสนอข้อเสนอที่พระมหาบุรุษปฏิเสธ และต่อมาเสด็จออกผนวชเพื่อแสวงหาวิธีด

130 ต า ม ร อ ย พ ร ะ ม ง ค ล เ ท พ ม นี ไตรปิฎก ในขุททกนิกาย พุทธวงศ์ เรื่อง วงศ์พระโคดมพุทธเจ้า อีกครั้ง ในที่นี้จะขอย่นย่อมาเพียงว่าในคืนนั้นมารได้มากันเป็นอันมาก เรียกกันว่ายกมา เป็นกองทัพ จนเทวดา

เนื้อหาเกี่ยวกับการต่อสู้ของพระสิทธัตถะราชกุมารในคืนที่มารมาเป็นกองทัพเพื่อทดสอบพระองค์ พระองค์ได้เผชิญกับมาร ๙ ประการและแสดงความแข็งแกร่งทางจิตใจ ในขณะที่ประสบการณ์นี้เกิดขึ้น พระองค์ยังต้องเผชิญความ

ต า ม ร อ ย พ ร ะ ม ง ค ล เ ท พ ม นี 131 บริเวณต้นอชปาลนิโครธ (หรือต้นไทร) ใกล้กับบริเวณต้นโพธิที่พระพุทธองค์ได้ตรัสรู้ มาร ก็ยังตามมารบกวนอีก ใน มหาปรินิพพานสูตร ทีฆนิกาย มหาวรรค กล่าวไว้ว่า “ดูก่อนอ

เนื้อหานี้กล่าวถึงเหตุการณ์ที่พระพุทธเจ้าตรัสรู้ใต้ต้นอชปาลนิโครธและการเผชิญหน้ากับมารที่พยายามขัดขวางพระองค์จากการสั่งสอนสัตว์โลก โดยมารเสนอให้พระองค์ปรินิพพานแทนการสอน แต่พระพุทธองค์ไม่ยินยอมจนกว่าศ

132 ต า ม ร อ ย พ ร ะ ม ง ค ล เ ท พ ม นี มีพระภาคด้วยจิต จึงเข้าไปเฝ้าพระผู้มีพระภาคถึงที่ประทับ แล้วได้ กราบทูลพระผู้มีพระภาคเจ้า ด้วยคาถาว่า “มาณพทั้งหลายย่อมบริสุทธิ์ได้ด้วยการบำเพ็ญตบะใด ท่านหลีก

เรื่องราวนี้บรรยายถึงเหตุการณ์ที่พระผู้มีพระภาคได้เข้าไปเผชิญหน้ากับมารผู้มีบาป ที่พยายามทำให้พระองค์ไขว้เขวเกี่ยวกับความบริสุทธิ์ โดยพระองค์ได้ตรัสรู้และบรรลุพระสัมมาสัมโพธิญาณ มารได้พยายามขัดขวางการ

ต า ม ร อ ย พ ร ะ ม ง ค ล เ ท พ ม นี 133 ใหญ่สีดำ งาทั้งสองของมันเหมือนเงินบริสุทธิ์ งวงเหมือนงอนไถใหญ่ ฯ ครั้งนั้นแล พระผู้มีพระภาคทรงทราบว่า นี่มารผู้มีบาป ดังนี้ แล้ว ได้ตรัสกะมารผู้มีบาป ด้วยพระคา

เรื่องราวการต่อสู้ของพระพุทธเจ้าและมารแสดงให้เห็นถึงความท้าทายที่พระองค์ต้องเผชิญหลังการตรัสรู้ มารผู้มีบาปพยายามรบกวนพระองค์อย่างต่อเนื่อง แต่พระผู้มีพระภาคก็สามารถเอาชนะและสอนสรรพสัตว์ให้หลุดพ้นจากอ

ต า ม ร อ ย พ ร ะ ม ง ค ล เ ท พ ม นี 135 มารได้มากระทำการก่อกวนชวนให้เสียหาย ตั้งแต่ก่อนที่พระพุทธองค์จะตรัสรู้ก็ มาขัดขวางไม่ให้ได้ตรัสรู้ ครั้นตรัสรู้แล้วก็มาชวนให้ปรินิพพานเสียเถิด ครั้นไม่ได้ ก็มา

ในเนื้อหานี้ได้กล่าวถึงการที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าเผชิญหน้ากับมาร ซึ่งเริ่มตั้งแต่ก่อนการตรัสรู้ จนถึงเวลาสุดท้ายของพระองค์ที่มารเข้ามาขอให้พระองค์ปรินิพพาน ทั้งนี้เป็นเรื่องที่ท้าทายให้คิดถึงอิทธิพลของ

136 ต า ม ร อ ย พ ร ะ ม ง ค ล เ ท พ ม นี เรียนกับอาจารย์ของตนแล้ว ยังบอกแสดง บัญญัติ แต่งตั้ง จำแนก กระทำให้ง่ายไม่ได้ ยังแสดงธรรมมีปาฏิหาริย์ ข่มขี่ ปรับปวาทที่บังเกิด ขึ้นให้เรียบร้อย โดยสหธรรมไม่ได

เนื้อหาพูดถึงการปรินิพพานของพระผู้มีพระภาค ที่แสดงถึงการเริ่มเส้นทางของการเข้าใจธรรมและการปฏิบัติของภิกษุและภิกษุณีในขณะนั้น โดยได้กล่าวถึงความสำคัญในกระบวนการสั่งสอนและการปฏิบัติธรรม และความคิดถึงการ

138 ต า ม ร อ ย พ ร ะ ม ง ค ล เ ท พ ม นี ตะวันรอนอ่อนโอ้ อัสดง แม้เกือบลับยังคง ตะวันธรรมชราลอ มุ่งศึกสู้ยุทธ์แย้ง สว่างแจ้ง แต่ยัง มั่นนา ปราบเสี้ยนหนามมาร สุนทรพ่อ

140 ต า ม ร อ ย พ ร ะ ม ง ค ล เ ท พ ม นี ให้ฟันกันได้ มารบังคับ มันบังคับได้อย่างนี้นะ ให้เป็นบ่าวเป็นทาสเขา ให้เลวทรามต่ำช้า ให้เป็นคนจนอนาถา ติดขัดทุกสิ่งทุกอย่าง เครื่องกิน เครื่องใช้บกพร่อง เครื่อ

โพสต์นี้สำรวจบทเรียนจากสติปัฏฐานสูตรที่กล่าวถึงพญามารและวิธีการที่เขาบังคับให้มนุษย์ต้องอยู่ในสภาพเลวทรามต่ำช้าและยากจน การดำเนินชีวิตโดยไม่สนใจการฝึกใจและฟังธรรมจากพระพุทธเจ้าจะนำไปสู่ชีวิตที่ไร้ประโ

ต า ม ร อ ย พ ร ะ ม ง ค ล เ ท พ ม นี 141 หมดทั้งอนันตจักรวาล ตลอดนิพพาน ภพสาม โลกันต์ มากน้อยเท่าใด นั้น ไม่รู้กันทั้งนั้นว่าเป็นเพราะเหตุอะไร แต่วัดปากน้ำมีคนรู้ขึ้นแล้ว เป็นดังนี้เพราะอะไร ที่ตั้งวั

เนื้อหาต้องการสื่อถึงอิทธิพลของพญามารที่มีต่อการเกิด แก่ เจ็บ ตาย ในมนุษย์ โดยมีการเปรียบเทียบสภาพการคลอดบุตรที่ควรจะเป็นตามธรรมชาติและความทุกข์ทรมานที่เกิดขึ้นในชีวิตจริง พญามารถือเป็นตัวการที่สร้างค

142 ต า ม ร อ ย พ ร ะ ม ง ค ล เ ท พ ม นี ธรรมดาเป็นของมาร “ธรรมขาวเป็นธรรมสำคัญ ธรรมดำเป็นธรรมฝ่ายของพญามาร แท้ๆ ไม่ใช่ของพระ ของพระเป็นฝ่ายธรรมขาวแท้ๆ ไม่ใช่ธรรมดำ ตรง กันข้ามดังนี้ แต่ว่าผู้ประพฤติป

บทความนี้กล่าวถึงการแยกแยะระหว่างธรรมดำและธรรมขาวในพระพุทธศาสนา โดยอธิบายลักษณะที่ชัดเจนของธรรมทั้งสองฝ่าย เช่น ธรรมดำที่มีอภิชฌาสัญญาคือความโลภและโกรธ ขณะที่ธรรมขาวเกี่ยวข้องกับการทำใจให้ผ่องใสและการ

ต า ม ร อ ย พ ร ะ ม ง ค ล เ ท พ ม นี 143 อยากได้ของเขา ให้ของตนแก่เขา ไม่โกรธตั้งอยู่ในเมตตา ไม่หลงตั้งอยู่ ในความเห็นชอบ นี่เป็นฝ่ายธรรมขาว ไม่กำหนัด ไม่ขัดเคือง ไม่หลงงมงาย ไม่กำหนัดคือคลายกำหนัด เส

เนื้อหานี้พูดถึงการให้ของที่เรามีแก่ผู้อื่นและการตั้งอยู่ในเมตตาอย่างที่เป็นธรรมฝ่ายขาว โดยระบุถึงการไม่กำหนัดและไม่ขัดเคือง รวมถึงการทำความเข้าใจคลองธรรมในมุมมองที่ลึกซึ้ง สิ่งที่พบคือดวงต่าง ๆ เช่น

144 ต า ม ร อ ย พ ร ะ ม ง ค ล เ ท พ ม นี ละเอียด กายธรรมพระอรหัต กายธรรมพระอรหัตละเอียด เป็นลำดับขึ้น ไปดังนี้ นี่เรียกว่าซีกธรรมขาว ไม่ใช่ซีกธรรมดำ ถ้าไม่เห็นดังนี้ อยู่ในซีกธรรมดำ เป็นธรรมของพญามาร

บทความนี้อธิบายเกี่ยวกับกายธรรมพระอรหัตและการแยกแยะธรรมขาวและธรรมดำ โดยยกตัวอย่างการเทศนาของพระในอดีต ซึ่งชี้ให้เห็นว่าผู้ที่มีความบริสุทธิ์ใจจะเข้าถึงพระแท้ ขณะที่ผู้ที่มีใจดำจะถูกมารยึดครอง และยังกล

ด า ม ร อ ย พ ร ะ ม ง ค ล เ ท พ ม นี 145 เชียวหนา” (จาก มงคลสูตร (เรื่อง จิตไม่หวั่นไหวในโลกธรรม ฯ) วันที่ ๒๕ เมษายน พ.ศ. ๒๔๙๗) ก่อนจะถึงปี พ.ศ.๒๕๐๐ หลวงพ่อก็เจ็บหนัก และเจ็บป่วยต่อเนื่อง จนต้อง มรณภา

บทความนี้สำรวจการดำรงชีวิตภายใต้การครอบงำของมาร พร้อมกับเสนอว่าชีวิตมีความไม่เป็นอิสระ และทุกคนต้องเผชิญความแก่ ความเจ็บ และความตายอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ ถึงแม้ว่าจะมีสิ่งของ วัตถุ หรือเกียรติยศที่มาทด

148 ต า ม ร อ ย พ ร ะ ม ง ค ล เ ท พ ม นี ความปรารถนาของใครคนใดคนหนึ่งที่ตั้งความปรารถนาจะให้หลุดพ้นจากอิทธิพลของมาร โดยสิ้นเชิงเลย แต่กลับเป็นบุญลาภของผู้ที่ได้เกิดในยุคนี้ ที่มีบุคคลผู้ตั้งความปรารถน

บทความนี้เป็นการนำเสนอความปรารถนาที่สุดแสนจะจริงจังของพระมงคลเทพมุนี (สด จนฺทสโร) ที่ต้องการหลุดพ้นจากอิทธิพลของมาร และตั้งใจในการสู้กับความแก่และความตายอย่างไม่ลดละ โดยท่านได้สั่งสอนอย่างต่อเนื่อง เพ

ต า ม ร อ ย พ ร ะ ม ง ค ล เ ท พ ม นี 149 เข้าด้วย ผิดกัน (ผิดกันกับในปัจจุบันนี้ ที่ยิ่งแก่ยิ่งหมดความสวยงาม ยิ่งเหี่ยวแห้งลงไปเรื่อยๆ) โตหนักเข้าๆ สวยงามหนักเข้า โตหนักเข้า สวยงามหนักเข้า ไม่มีไขลงกั

บทความนี้กล่าวถึงความสำคัญของการครบบารมีเพื่อเข้าถึงการตรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้าและพระอรหันต์ โดยไม่ต้องผ่านความทุกข์ของการอยู่ในโลกมนุษย์ ทั้งยังเปรียบเทียบกับความสุขในท้าวสวรรค์และพระนิพพาน ที่มุมมองทา

150 ต า ม ร อ ย พ ร ะ ม ง ค ล เ ท พ ม นี ยังไปไม่ถึงที่สุด (๑) “ผู้เทศน์เองก็ได้ค้นคว้าหาเหตุผลเหล่านี้หนักหนา แต่ว่ายังไปไม่ ถึงที่สุด ไปยังไม่สุดในวิราคธาตุวิราคธรรม ถ้าไปสุดเวลาไรละก็ วิชา วัดปากน้

เนื้อหานี้พูดถึงการค้นหาวิราคธาตุวิราคธรรมที่ยังไม่ถึงที่สุด โดยผู้เทศน์ได้อธิบายถึงการพยายามศึกษามาตลอด 22 ปี ที่สำคัญคือ หากไปถึงที่สุด การรักษาจะทำให้มนุษย์เลิกแก่ เจ็บ และตาย และทุกคนจะมีชีวิตอย่า

152 ต า ม ร อ ย พ ร ะ ม ง ค ล เ ท พ ม นี ธาตุสายธรรมของตัวไม่ได้ละก็ เลี้ยงเอาตัวรอดไม่ได้” (จาก พุทธอุทานคาถา แสดงเมื่อวันที่ ๑๐ ธันวาคม พ.ศ. ๒๔๙๗) จากพระธรรมเทศนาที่ยกมากล่าวอ้างถึงข้างต้นนี้ ทำให้เ

ในพระธรรมเทศนาที่กล่าวถึงหลวงพ่อวัดปากน้ำ ผู้ที่เชื่อมโยงเป้าหมายในการหลุดพ้นจากการบังคับของมาร ท่านได้อธิบายถึงลักษณะของการบรรลุถึง 'ที่สุด' ซึ่งคือการหมดทุกข์ ไม่แก่เจ็บตาย รู้ทุกสิ่ง ทั้งหมดในสากลโ